30-12-2025
ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਕਾਰਜ
ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ 'ਅਜੀਤ' ਦੀ ਬਟਾਲਾ ਟੀਮ ਵਲੋਂ ਡੇਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਲੱਗਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕੱਪੜੇ, ਬੂਟ ਤੇ ਹੋਰ ਸਮੱਗਰੀ ਵੰਡਣ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਬੇਹੱਦ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਜਿਥੇ ਹੜ੍ਹ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਮਿਲੇਗੀ, ਉਥੇ ਇਹ ਬਾਕੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਲਈ ਵੀ ਇਕ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਸਰੋਤ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਇੰਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਦਾਰਾ 'ਅਜੀਤ' ਵਲੋਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵੰਡੀ ਰਾਹਤ ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਵੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਹੋਰ ਖ਼ਬਰ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਅਦਾਰੇ ਵਲੋਂ ਫ਼ਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਖੇਤਰ ਦੇ ਸਤਲੁਜ ਦਰਿਆ ਕੰਢੇ ਵਸਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਜਰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਬੂਟ ਵੰਡੇ ਜਾਣਾ ਵੀ ਸਲਾਹੁਣਯੋਗ ਉਪਰਾਲਾ ਹੈ।
-ਬਿਕਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੀਤ
ਸ੍ਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ।
ਭਾਵੁਕ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮਝੋ
ਸਿਸਟਮ ਵਿਚ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੀ ਔਕਾਤ ਕੀ ਹੈ? ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਰਾਮ-ਰੌਲਾ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇ, ਵੋਟਾਂ ਪੈ ਜਾਣ, ਨਤੀਜੇ ਆ ਜਾਣ, ਭੰਗੜੇ ਪੈ ਜਾਣ, ਅਸੀਂ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ 'ਚ ਰੁੱਝ ਜਾਈਏ ਤੇ ਫਿਰ ਚਿੰਤਨ ਕਰਾਂਗੇ, ਕੇਵਲ ਚਿੰਤਨ ਹੀ ਕਰਨਾ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧ ਨਹੀਂ। ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਕਾਰ ਨਹਿਰ 'ਚ ਡਿੱਗਣ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮਾਂ-ਪਿਉ ਮਰ ਗਏ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੂੰ ਭਾਜੜਾਂ ਪੈ ਗਈਆਂ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕੋਈ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਜਹਾਨ ਉੱਜੜ ਗਿਆ, ਬਲਕਿ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿ ਹੁਣ ਸੰਗਤਪੁਰੇ ਤੇ ਮਾੜੀ ਬੂਥਾਂ 'ਤੇ ਚੋਣ ਕਿਵੇਂ ਹੋਊ, ਮੇਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਵੋਟਾਂ ਪਈਆਂ, ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ ਕਿ ਬੂਥਾਂ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੋ ਗਿਆ, ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੋਵੇਂ ਦਿਨ ਕਿਆਸ ਅਰਾਈਆਂ ਲਗਾਈਆਂ ਕਿ ਸੰਗਤਪੁਰੇ ਕੌਣ ਜਿੱਤੂ, ਮਾੜੀ ਕੌਣ ਜਿੱਤੂ। ਫਿਰ 17-18 ਨੂੰ ਨਤੀਜੇ ਆਉਣ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਭੰਗੜੇ ਪਾਏ ਗਏ, ਬਾਘੇ ਪੁਰਾਣੇ ਚੌਕ 'ਚ ਆਤਿਸ਼ਬਾਜ਼ੀ ਚਲਾਈ ਗਈ, ਲੱਡੂ ਵੰਡੇ ਗਏ। ਸਭ ਕੁਝ ਹੋ ਗਿਆ, ਇਕ ਘਰ ਵਿਚ, ਇਕ ਕੋਨੇ 'ਚ ਹਨ੍ਹੇਰੀ ਰਾਤ 'ਚ ਦੋ ਬੱਚੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਦਿਨਾਂ 'ਚ ਸਹਿਮੇ ਬੈਠੇ ਸੋਚਦੇ ਰਹੇ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪਾਪਾ ਨੇ ਉਸ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਧੁੰਦ 'ਚ ਗੱਡੀ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਚਲਾਈ, ਜਦੋਂ ਕਾਰ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀ ਸੀ, ਮਾਂ ਨੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਅਸੀਂ ਹਾਰ ਕਿਵੇਂ ਗਏ, ਕੋਈ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਅਸੀਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਵੋਟਾਂ 'ਤੇ ਜਿੱਤ ਗਏ, ਕੋਈ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਕਿ ਸਾਡੇ ਮੰਮੀ-ਪਾਪਾ '84 ਲੱਖ ਜੂਨਾਂ 'ਚ ਫਿਰ ਕਦੇ ਮਿਲਣਗੇ?
-ਗੌਰਵ ਮੁੰਜਾਲ
ਪੀ.ਸੀ.ਐਸ.
ਸਫ਼ਲ ਆਦਤਾਂ
ਸਫ਼ਲ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁਚੱਜੇ ਅਤੇ ਅਨੁਸ਼ਾਸਿਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕਦਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹਰ ਕੰਮ ਨੂੰ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸਦਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਸਫ਼ਲਤਾ ਦੀ ਤੀਬਰ ਲਾਲਸਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਹੀ ਲਗਾਤਾਰ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਸੁੱਖ-ਸੰਤੁਲਨ ਦਾ ਵੀ ਖ਼ਿਆਲ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਨਿਰੰਤਰ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਭੁੱਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਖੂਬੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹਾਲਾਤਾਂ ਵਿਚ ਹਿੰਮਤ ਨਾ ਹਾਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਹਿਚਾਣ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਮਹੱਤਵ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਖੁਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹਰ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਕੀਕਤ ਵਿਚ ਬਦਲਣ ਵੱਲ ਇੱਕ ਪੱਕਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕਦੇ ਹਨ।
- ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਮੱਲੇਵਾਲ
ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ
ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ 'ਅਜੀਤ' ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਿਚ ਛਪੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਤਿੰਨ ਧਾਰਮਿਕ ਮਹੱਤਤਾ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਮਿਲਿਆ ਦਰਜਾ ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਖਬਰ ਪੜ੍ਹੀ। ਖਬਰ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਸ੍ਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸਾਹਿਬ ਪੁਰਾਣਾ ਸ਼ਹਿਰ, ਸਾਬੋ ਕੀ ਤਲਵੰਡੀ ਅਤੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਦਰਜਾ ਮਿਲ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਿੱਖ ਜਗਤ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਵਾਲੀ ਖ਼ਬਰ ਹੈ।
ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਹੀ ਕੋਟਪਾ 2003 ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਤਹਿਤ ਪਬਲਿਕ ਥਾਵਾਂ ਉੱਪਰ ਬੀੜੀ ਸਿਗਰਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਪਰ ਹਕੀਕਤ ਵਿਚ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਤੰਬਾਕੂ ਵੇਚਣ ਵਾਲੀਆਂ ਰੇਹੜੀਆਂ, ਖੋਖੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਭ ਬਿਹਾਰ ਯੂ.ਪੀ. ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਲੋਂ ਚਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਵੀ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਨਹੀਂ ਲਈ ਜਾਂਦੀ। ਇਕ 50 ਰੁਪਏ ਦਾ ਬੈਨਰ ਇੱਥੇ 18 ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਤੰਬਾਕੂ ਨਹੀਂ ਵੇਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
-ਫਤਿਹਵੀਰ ਸਿੰਘ
ਮੁਲਤਾਨੀਆ ਰੋਡ, ਬਠਿੰਡਾ।
ਮਿਹਨਤ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ
ਸਫ਼ਲਤਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਕੁੰਜੀ ਹੈ। ਮਿਹਨਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਲਈ ਡਟ ਕੇ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਦਾ ਹੌਸਲੇ, ਸਿਰੜ ਤੇ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ ਨਾਲ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਮਿਹਨਤ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਲੋਕ ਆਲਸ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਦਤ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅੱਗੇ ਵਧਦੇ ਹਨ। ਮਿਹਨਤ ਹੀ ਉਹ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ, ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਉਚਾਈਆਂ ਤੱਕ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
-ਪਲਕਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਬੇਦੀ
ਜਲੰਧਰ
ਸਾਰਥਿਕ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਲੋੜ
23 ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕੀ ਪੰਨੇ 'ਤੇ ਇਕਬਾਲ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਂਤ, ਜੋ ਕਿ ਲੇਖ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਅਗਨੀ ਕਾਂਡ ਦੇ ਖੁਦ ਭੁਗਤਭੋਗੀ ਹਨ, ਦਾ ਲੇਖ 'ਵਾਰ-ਵਾਰ ਵਾਪਰਦੇ ਭਿਆਨਕ ਅਗਨੀਕਾਂਡ' ਪੜ੍ਹ ਕੇ 30 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਏ ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਹਾਦਸੇ ਦੀ ਯਾਦ ਮਨ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਬੇਚੈਨ ਕਰ ਗਈ। ਮੇਰੇ ਨਾਨਕੇ ਡੱਬਵਾਲੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ-ਦੋ ਦਿਨ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚ ਗੁਜ਼ਰੇ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੋਬਾਈਲ ਯੁੱਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਲੈਂਡਲਾਈਨ ਫੋਨ ਵੀ ਟਾਂਵੇ-ਟਾਂਵੇ ਸਨ ਅਤੇ ਘੱਟ-ਵੱਧ ਹੀ ਮਿਲਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਨਾਨਕਿਆਂ ਵਲੋਂ ਸੁੱਖ-ਸਾਂਦ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲਣ 'ਚ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਚਾਰ ਸੌ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮੌਤਾਂ (ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬੱਚੇ ਸਨ) ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਦਾ ਅਥਾਹ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਪਰ ਸਾਡੀਆਂ ਦੋ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀਆਂ ਦਾ ਬਚਾਅ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਲੇਖ ਵਿਚ ਸਹੀ ਮੁੱਦਾ ਉਠਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਅਗਨੀਕਾਂਡਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਲਈ ਕੋਈ ਸਾਰਥਿਕ ਕਦਮ ਨਹੀਂ ਉਠਾਏ ਜਾਂਦੇ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਹਾਦਸੇ ਵਾਪਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁਆਵਜ਼ੇ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰ ਕੇ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
-ਰਾਵਿੰਦਰ ਫਫ਼ੜੇ।
ਪਾਣੀ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ
ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦੀ ਬਿਜਲੀ ਮੁਆਫ਼ੀ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਲੋਕ ਉਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਿਨਾਂ ਸੋਚੇ-ਸਮਝੇ ਮੋਟਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਾਣੀ ਧਰਤੀ ਵਿਚੋਂ ਬੇਹਿਸਾਬਾ ਕੱਢ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪੱਧਰ ਦਿਨ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਹੇਠਾਂ ਹੀ ਚਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬਿਨਾਂ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਕਰਕੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਹੁਣ ਚਿੱਕੜ ਹੋਣਾ ਆਮ ਹੀ ਗੱਲ ਬਣ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਸ ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਲੜਾਈ-ਝਗੜੇ ਆਮ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਕਰਕੇ ਮੱਛਰ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਡੇਂਗੂ ਵਰਗੀਆਂ ਭਿਆਨਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਫੈਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਪਾਸੇ ਸੁਚੇਤ ਹੋ ਕੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸੰਜਮ ਨਾਲ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ।
-ਅੰਗਰੇਜ ਸਿੰਘ ਵਿੱਕੀ,
ਪਿੰਡ ਤੇ ਡਾਕ. ਕੋਟਗੁਰੂ (ਬਠਿੰਡਾ)